نقد مجتمع مسکونی باغ ونک تهران

زمین این مجتمع باغ تقریبا خشک شده ای بود مربوط به کدخدای ده ونک. حد مجاز ساخت 45 درصد مساحت زمین در 5 طبقه مسکونی بود. ایده اصلی بر اساس باز آفرینی قالب خانه- باغ شکل گرفت.  تصمیم گرفتیم تعدادی از درختهای قدیمی باغ و حتی بعضی از درختان خشک شده باغ را حفظ کنیم و خانه ها را دور این درختان و حول یک حیاط مرکزی بچینیم‌. خانه ها از هم جدا شدند، بطوری که هر کدام از سه یا چهار وجه خود امکان نورگیری و تهویه دارند. این تمهیدات در کنار تنوع فضا، نقشه و مساحت خانه ها(از 60 تا 200 متر مربع)همگی با ایجاد یک محله کوچک بکار گرفته شدند. با ایجاد سه سازه مجزا با داربست چوبی در جلوی نمای هر خانه یک حیاط معلق شکل گرفت که جایی است برای پرورش گیاهان و پرندگان و مجسمه های کبوتر، که نگهداری از آنها در محله قدیمی ده ونک بسیار مرسوم بوده. این عناصر را برای زنده کردن خاطره ها در کنار سرشاخه های درختان خشک باغ قدیمی و گیاهان بالا رونده بومی منطقه بکارگرفتیم. سطح این حیاط ها به جای مصالح بنایی، با صفحات فلزی سوراخ دار پر از سنگریزه ساخته شده اند تا از نظر ضوابط شهرداری جزو تراکم محسوب نشوند. بخشی از درختان خشک زمین پس از فراوری با مواد نگهدارنده به مجتمع بازگردانده و از آنها در حیاط میانی و حتی در داخل خانه ها استفاده شد.

• معرفی کلی مجموعه
• تحلیل سایت
• دسترسی ها و بررسی ورودی ها
• ایده اصلی
• خط آسمان
• بررسی عوامل اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی تاثیر گذار بر شکل گیری مجموعه
• معرفی کاربری ها و ارائه جدول سطوح و سرانه
• تراکم و سطح اشغال
• درصد فضای باز
• تعیین حدود قلمرو ها از عمومی به خصوصی طبقات
• تحلیل پلان های طبقات(روابط)
• تحلیل مقطع ها
• تحلیل نما ها
• عکس های مجموعه

تمامی اسلاید های این پروژه به شرح زیر می باشد.