تحلیل فضای شهری (نمونه موردی: میدان آزادی شهر تهران)

میدان آزادی که پیش از انقلاب ۱۳۵۷ ایران میدان شهیاد نام داشت، بزرگ‌ترین میدان شهر تهران است که در بخش غربی آن جای گرفته است. این میدان به همراه برج آزادی در سال ۱۳۴۹ خورشیدی برای یادبود جشن‌های ۲۵۰۰ ساله شاهنشاهی ایران طراحی و ساخته شد و پس از انقلاب سال ۱۳۵۷ به نام «میدان آزادی» خوانده شد. میدان آزادی در بخش غربی تهران جای گرفته‌است و مسافرانی که از فرودگاه مهرآباد و از بزرگراه لشگری (جاده مخصوص کرج) به تهران وارد می‌شوند، به عنوان نخستین نماد شهری، با این میدان و بنای ویژه آن روبرو می‌شوند. این میدان به شکل بیضی ساخته شده‌است که در مرکز آن برج آزادی قرار گرفته‌است و در حاشیه آن دو مسیر سواره‌رو که در برخی از بخش‌ها به‌صورت زیر گذر ساخته‌شده، قرار گرفته‌است. در فضای میان بنای برج آزادی و مسیرهای پیرامون میدان نیز باغچه‌های چمن‌کاری شده به‌صورت شش ضلعی ساخته شده‌است.

• معرفی
• عکس های هنگام ساخت و ساخته شده میدان آزادی
• تاریخچه
• مشخصات
• فضای داخلی برج
• معمار پروژه
• موقعیت بنا در سایت
• عکس های هوایی
• هفت معیار مهم در طراحی میدان آزادی
• بررسی کاربری اراضی اطراف بنا
• کاربری های ایجاد شده پیرامون برج آزادی
• معضلات و نقاط منفی که میدان ایجاد کرده است
• عکس پانوراما
• نوسازی فضای میدان
• بررسی کیفی فضا های برج آزادی
• مقطع برج آزادی
• تحلیل و ارزیابی نما های بنا
• مشخصات طبقات
• تالار آینه(دیوار ما)
• سالن ایران شناسی
• پایگاه دانستنی ها(راهروی تکنولوژی)
• تالار کهن
• سالن مولتی ویژن
• بخش کتابخانه
• نگار خانه اصلی
• نگار خانه اقوام
• نتیجه گیری

تمامی اسلاید های این پروژه به شرح زیر می باشد.